https://disqus.com/by/ioanniseconomides/

Όχι, δεν έχω σταματήσει να σχολιάζω την επικαιρότητα. Απλά το βρίσκω πολύ πιο εύκολο πλέον να παραθέτω τα σχόλιά μου κάτω από τα σχετικά άρθρα στην πλατφόρμα discus:

https://disqus.com/by/ioanniseconomides/

31.1.2017, Τμήμα Πρώτων Βοηθειών, Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας

Τρίτη 31.1.2017. Χρειάστηκα τη φροντίδα του τμήματος πρώτων βοηθειών για ένα σχετικά απλό αλλά επείγον περιστατικό. Έκανα εγγραφή στις 11:00, κλήθηκα για εξέταση στις 15:00, χρειάστηκε ένα υπερηχογράφημα που έγινε στις 18:30 και απολύθηκα με συστάσεις και φαρμακευτική αγωγή στις 19:30. Οκτώμισι ώρες! Άλλαξα δύο βάρδιες. Ο κόσμος πολύς, ταλαιπωρημένος, αγανακτισμένος. Οι γιατροί και το προσωπικό λίγοι. Τα μέσα λειψά και περιορισμένα.

Δεν χρειάζομαι ακόμη συχνή ιατρική φροντίδα. Οπλίστηκα με υπομονή και τη διάθεση να μοιραστώ την κοινή ταλαιπωρία.  Διάβασα περιμένοντας ολόκληρο το τελευταίο τεύχος του Economist, λέξη προς λέξη. Στο χώρο υπάρχει και δωρεάν ασύρματη σύνδεση με το διαδίκτυο. Διάβασα και απάντησα σε κάποια ηλεκτρονικά μηνύματα με τη βοήθεια του κινητού τηλεφώνου. Άκουσα τον αγανακτισμένο κόσμο να διαμαρτύρεται  σε τέσσερις διαφορετικές γλώσσες.

Κάποιοι δεν άντεξαν. Φώναξαν, σηκώθηκαν, έφυγαν. Η ανακοίνωση στον τοίχο: κοροϊδία. Με κτύπησε ξαφνικά η διαπίστωση ότι ποτέ στα 55 μου χρόνια δε θυμάμαι να είδα κάποιον από αυτούς που εμφανίζονται στις τηλεοράσεις να συζητούν για τη δημόσια υγεία, να περιμένει τη σειρά του στα νοσοκομεία.  Θυμάμαι μόνο κάποιους από αυτούς να κυκλοφορούν κάποτε με τη συνδοδία τηλεοπτικών φακών και δημοσιογράφων. Ρώτησα: Καλά, οι βουλευτές δεν χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία. Η απάντηση απλή: βεβαίως και τα χρησιμοποιούν, τόσο οι ίδιοι όσο και οι φίλοι ή γνωστοί τους. Τα τηλεφωνήματα δεν σταματούν. Απλά, δεν περιμένουν στη σειρά.

Η επιβολή τελών δε φαίνεται να είχε ουσιαστική επίδραση στην αποσυμφόρηση του Νοσοκομείου. Παλαιότερα, ξεμπέρδευες από τις πρώτες βοήθειες σε τρεις-τέσσερις ώρες. Όχι μόνο όμως επέβαλαν τέλη, αλλά περιόρισαν και τα μέσα για τη φροντίδα του κόσμου. Πολλοί καλοί γιατροί έχουν ήδη φύγει από τα δημόσια νοσοκομεία.

Τα προβλήματα στα νοσοκομεία, ή της δημόσιας υγείας, ή ακόμη της δημόσιας ζωής, δεν πρόκειται να λυθούν από τους εκείνους που δεν έχουν ποτέ μοιραστεί την ταλαιπωρία του απλού κόσμου.

Η Μόρφωση είναι θέμα συμπεριφοράς

Ένα ενδιαφέρον άρθρο από τον tzivas.g@politis-news.com στο χθεσινό Πολίτη μπορεί να δώσει κάποια λογική εξήγηση γιατί οι «αγράμματοι» γονείς μας κατάφεραν, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες τους να προοδεύσουν, ενώ οι καταρτισμένοι με πολλά πτυχία  νέο-κύπριοι δε φαίνεται να έχουν τη στοιχειώδη ικανότητα να διαχειριστούν όσα κληρονόμησαν: «Η μόρφωση, είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς».

Ο ορισμός του μορφωμένου ανθρώπου, όντως αποκαλυπτικός. Εκείνο που με εξέπληξε, ως ερασιτέχνη λάτρη της Σωκρατικής φιλοσοφίας, είναι το γεγονός ότι ο ορισμός αυτός μου είχε διαφύγει, τόσο κατά τα μαθητικά μου χρόνια, όσο και μεταγενέστερα όταν ξαναπροσπάθησα να καταλάβω καλύτερα τα όσα αποδόθηκαν από τον Πλάτωνα στο Σωκράτη. Δεν άργησα να ανακαλύψω ότι λανθασμένα ο ορισμός του μορφωμένου ανθρώπου στο άρθρο του Πολίτη αποδίδεται στο Σωκράτη, ενώ ανήκει στον Ισοκράτη.

Το διαδίκτυο αποτελεί ένα τεράστιο βήμα στη δυνατότητα των ανθρώπων να αποκτούν γνώσεις, να αυτο-διδάσκονται και να μορφώνονται.  Αποτελεί όμως και πηγή παραπληροφόρησης που τείνει να επαναλαμβάνεται ως «copy-paste» χωρίς αναφορά σε πηγές. Η καλλιέργεια της  κριτικής σκέψης, η έρευνα και η τάση για επιβεβαίωση των πληροφοριών, νομίζω θα μπορούσαν να προστεθούν στον ορισμό του Ισοκράτη για το μορφωμένο άνθρωπο . Ταυτόχρονα, η Σωκρατική επίγνωση του «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα» παραμένει αναλλοίωτη για όσους επίδοξους μορφωμένους.

Όχι κύριε Γενικέ Εισαγγελέα: Εμείς δεν επιδιώκουμε την παύση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα απλά επειδή σας συμπεριφέρθηκε ανάρμοστα.

Εξέφρασα τις αμφιβολίες μου για τον ορθολογισμό της επιλογής  του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα όταν αυτός διορίστηκε καθώς και την απαρέσκειά μου για τις απαράδεκτες προσπάθειες παρέμβασης από διαφόρους, και ιδιαίτερα του Προεδρικού, στις αποφάσεις του Γενικού Εισαγγελέα.  Αυτό όμως δεν προερχόταν ούτε από κάποια χαιρεκακία ή προσωπική αντιπάθεια για τον Βοηθό ΓΕισ, ούτε από κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια για τον ΓΕισ. Ούτε με αποτρέπει να εκφράσω την δυσαρέσκεια μου και τη διαφωνία μου αυτή την φορά με την διαφαινόμενη απαράδεκτη τακτική εξόντωσής του Βοηθού ΓΕ από τον Γενικό Εισαγγελέα, που παραπέμπει σε προσωπικές διαφορές αντί στην αναμενόμενη ευαισθισία για θέματα χρηστής διοίκησης ή άμεμπτης δικαιοσύνης.

Οποιοσδήποτε έχει ποτέ άδικα καταδιωχθεί (ακόμη και πριν τον Χριστό ή τον Σωκράτη), γνωρίζει ότι μία προσφιλής τακτική των δολοπλόκων συκοφαντών αυτού του κόσμου είναι αφού εκνευρίσουν και εξοργίσουν το θύμα τους, να ανάγουν πλέον το θέμα αντίδρασης και συμπεριφοράς του ως το μείζον θέμα, παρεκτρέποντας τις συζητήσεις και τις εξετάσεις από την ουσία της διαφοράς. Γνωρίζει επίσης την προσφιλή τακτική κακόδικων δικαστών να εκδίδουν αποφάσεις σε ερωτήματα άσχετα με εκείνα που κλήθηκαν να δικάσουν ή να μην εξετάζουν κάποια από τα ενοχλητικά επιχειρήματα των διαδίκων για να μπορούν αιτιολογήσουν τις αποφάσεις τους. Ο κάθε Κύπριος γνωρίζει επίσης, ότι στις πλείστες περιπτώσεις τα αξιώματα σε αυτόν τον τόπο δεν απονέμονται με βάση την αξία αλλά με διάφορα άλλα αλλότρια κίνητρα.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση η ουσία των ζητημάτων είναι:

1. Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας είναι όντως ένοχος για αυτά που αρχικά κατηγορήθηκε;
2. Ο Γενικός Εισαγγελέας έχει όντως καταχραστεί την εξουσία του ευνοώντας κάποιους (άσχετα κατά πόσο αυτό αποτελεί ποινικό αδίκημα ή όχι) και πως δημιουργείται πλέον ελεγκτικός μηχανισμός αναφορικά με την αιτιολόγηση των αποφάσεών του ή τον έλεγχο της άσκησης της εξουσίας του ώστε αυτό να αποτελεί πλέον ποινικό ή άλλο αδίκημα;

Εάν δηλαδή ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας δεν αποδειχθεί ένοχος ενώπιον δικαστηρίου για όσα του καταλογίστηκαν τηλεοπτικώς από τον Γενικό Εισαγγελέα, αυτός θα πρέπει να παυθεί λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς απέναντι σε εκείνους που τον κατηγόρησαν, ενώ ο Γενικός Εισαγγελέας θα πρέπει να παραμείνει στη θέση του; Και εάν οι κατηγορίες του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα ευσταθούν, αυτές δεν πρέπει να εξεταστούν επειδή κατά την άποψη υφιστάμενων εισαγγελέων δεν αποτελούν ποινικά αδικήματα;

Κατά συνέπεια, αντί ο Γενικός Εισαγγελέας να συμπεριφέρεται όπως ακριβώς θα συμπεριφερόταν οποιοσδήποτε εγωκεντρικός δολοπλόκος προϊστάμενος προσπαθούσε να προστατευτεί από τις ενοχλητικές αποκαλύψεις ενός υφιστάμενού του καταχρώμενος την εξουσία του, θα πρέπει να φροντίσει να προστατεύσει το κύρος του θεσμού που υπηρετεί και να δώσει πειστικές απαντήσεις στην ουσία της διαφοράς. Δύσκολα πράγματα, αλλά τους Γενικούς Εισαγγελείς για αυτά τους χρειαζόμαστε.

Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Διοικήτρια ΚΤ, Κόμματα, Στοές, Σαλόνια, Τράπεζες και Κατεστημένα: Ντροπή

Απλά υπενθυμίζω:  Οικονομία, Ασφάλεια, Διακυβέρνηση

Greek elections: And now what Dr. Schauble? It’s about the people, stupid.

An ill-designed euro, together with EU policies that promote the products and services of powerful member countries against true economic sense, have exacerbated trade imbalances amongst eurozone countries. This has been causing economic calamity in the ones with trade deficits. They can no longer restore competitiveness having lost the tool of monetary policies or a national currency exchange mechanism. Germany and other member countries that have benefited insist that competitiveness in ill-affected member states can be restored by national fiscal measures. The truth of the matter: It cannot. Having blackmailed troubled member states with overnight bankruptcies and chaos unless the Troika austerity terms were accepted, Dr. Schauble has repeatedly warned that he or his government cannot be blackmailed. The solution: The EU should design a smooth euro-exit program, where Greece and other troubled member states could optionally participate, in order to exit from the eurozone. But this is very unlikely to happen: It would be against Germany’s interests that benefits from a low euro exactly because of the troubles of some of the Eurozone countries. Instead, the German government blackmails every troubled country’s government with economic chaos, unless they yield to their usurer’s demands. Dr. Joseph Goebbels would be very proud of you, Dr. Schauble.

Others, more knowledgeable than you or me gave us warning: http://economides-bookreviews.blogspot.com/2011/05/joseph-e-stiglitz-freefall-2010.html. You would not listen:

In the Afterword of the 2010 paperback edition Stiglitz warns that “The notion that cutting wages is a solution to the problems of Greece, Spain and others within the Eurozone is a fantasy…There is a far easier solution: the exit of Germany from the Eurozone or the division of the Eurozone in two subregions…The imposed austerity will itself not only cause hardship in the afflicted countries but also weaken the European economy and undermine support for European integration. And brinkmanship carries with it a risk: in waiting too long or demanding too onerous conditions, the Eurozone may face a crisis far worse than that which it has experienced so far”.

Λανθασμένη η ομόφωνη απόφαση της κυβέρνησης και των κομμάτων για αναστολή των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού ως αντίδραση στις Τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ. Λανθασμένη και η στρατηγική της κυβέρνησης για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Για μια ακόμη φορά στην ιστορία του Κυπριακού κράτους, ο πολιτικός κόσμος της Κύπρου, σχεδόν ομόφωνα, οδηγεί τον τόπο σε αδιέξοδα. Η εισβολή, τα εγκλήματα πολέμου, η εθνική κάθαρση και η συνεχιζόμενη κατοχή του 40% της Κύπρου δεν ήταν αρκετή για να σταματήσει η Κύπρος να συνομιλεί με τους Τουρκοκυπρίους. Ούτε η ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ», η αναγνώρισή της από την Τουρκία και οι συνεχιζόμενες καθημερινές προσπάθειες διεθνούς αναβάθμισης και αναγνώρισης του ψευδοκράτους από τότε. Ούτε και η συνεχιζόμενη μη αναγνώριση και αμφισβήτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία. Ούτε και οι ενστάσεις και διεκδικήσεις της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ που κατατέθηκαν επίσημα στον ΟΗΕ. Έπρεπε η Τουρκία να εκδώσει ακόμη μία ναυτική οδηγία εντός της Κυπριακής ΑΟΖ για να αποφασίσουν οι πάνσοφοι ηγέτες ότι ξεχείλισε το ποτήρι και πρέπει να ανασταλούν οι συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού. Δεν μας αρκούσαν οι προηγούμενες δηλώσεις ξένων δυνάμεων ότι η Κύπρος έχει το δικαίωμα να αξιοποιεί την ΑΟΖ της. Θέλουμε περισσότερη υποστήριξη.

Και τώρα τι; Τι αναμένουμε ότι θα γίνει σε μια περίοδο που οι δυτικές δυνάμεις παρακαλούν την Τουρκία να εμπλακεί ενεργά για την καταπολέμηση της απειλής  των τζιχατιστών του «ισλαμικού κράτους»; Η Τουρκία έχει τα σχέδιά της όταν προκαλεί. Εμείς έχουμε όταν αντιδρούμε; Η Τουρκία επεδίωκε να έχει λόγο στις αποφάσεις αξιοποίησης της Κυπριακής ΑΟΖ, ενώ δεν είχε. Η αναστολή των συνομιλιών θα αυξήσει ή θα μειώσει τις επιδιώξεις της Τουρκίας; Συνεννοηθήκαμε με οποιονδήποτε από τους «φίλους» μας πριν αποφασίσουμε;

Το επιχείρημα ότι ούτως ή άλλως οι συνομιλίες οδήγησαν διαχρονικά σε υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς χωρίς αποτέλεσμα είναι άσχετο. Οι διαχρονικές όμως υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς κατά τις συνομιλίες, χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα, οφείλονται στις ίδιες λανθασμένες νοοτροπίες και ψευδαισθήσεις. Όπως και οι νοοτροπίες που οδήγησαν τις Κυπριακές τράπεζες να συνεισφέρουν τεσσερισήμισι δισεκατομμύρια ευρώ για τη διάσωση της χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας.

Λανθασμένη είναι και η στρατηγική της κυβέρνησης για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων εκ του αποτελέσματος.  Τρία χρόνια μετά την ανακάλυψη ενός σημαντικού κοιτάσματος που μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες της Κύπρου για δεκαετίες αυτό παραμένει αναξιοποίητο, καθηλωμένο από τη μεγαλομανία διαδοχικών κυβερνήσεων και την πιστή αφοσίωση  τεχνοκρατών  στους πολιτικούς τους ευεργέτες.

Η λύση: Υπομονή. Τα πράγματα δεν πρόκειται να βελτιωθούν σύντομα. Εκφράστε τη δυσαρέσκεια σας  και δώστε με τη ψήφο σας ευκαιρίες σε νέους υποσχόμενους ηγέτες που δεν προέρχονται από το πολιτικό κατεστημένο της διαφθοράς και της συναλλαγής. Προπαντός, σταματήστε να τους ζητάτε χάρες. Γιατί αυτός είναι ο τρόπος που έχουμε γίνει όλοι συνυπεύθυνοι.

Η Ενδέκατη Εντολή

Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Γιάννη Παναγιώτου δημοσιεύτηκε στις 10 Αυγούστου στο Φιλελεύθερο. Εκφράζει τη δική του ερμηνεία της ενδέκατης εντολής στην οποία αναφέρεται το ομώνυμο τραγούδι του Γκάτσου: «Ο άνθρωπος δε δικαιούται να παραμένει αδιάφορος για την αδικία...». Μεγάλες κουβέντες από ένα νέο πολιτικό που προέρχεται από ένα χώρο που όταν του δόθηκε η ευκαιρία καθιέρωσε τον νεποτισμό, το ρουσφέτι και την διαπλοκή ώστε να μην αδικούνται οι οπαδοί του...αδιαφορώντας εάν αδικούνταν όλοι οι άλλοι!

Δεν ισχυρίζομαι ότι γνωρίζω τι σκεφτόταν ο Γκάτσος όταν έγραφε το τραγούδι του αλλά ο ίδιος προειδοποιεί ότι «την Ενδεκάτη Εντολή την ξέρουν μόνο οι τρελοί και όλοι της γης οι σκλάβοι». Η δική μου συμβουλή προς τους νεότερους:

Δεν χρειάζεται να γίνετε ούτε τρελοί ούτε σκλάβοι. Διαλέξτε τις μάχες που μπορείτε να κερδίσετε και μην εμπιστεύεστε ούτε πολιτικούς ούτε σωτήρες. Απλά φροντίστε να είσαστε σε θέση να δίνετε καμιά μάχη για να προστατέψετε τα δικαιώματα και τις ελευθερίες σας  αποτρέποντας κάποιες αδικίες εναντίον σας. Όσο για τους πολιτικούς με τις μεγάλες κουβέντες, απλά κρίνετέ τους από το βαθμό επιτυχίας τους να επιφέρουν εκείνα που διακηρύσσουν.

Ευθύνες για το ποιος φταίει μπορούν να αποδοθούν στους ηγέτες, στην κοινωνία, στον λαό και στην πολιτεία, όπως καταλήγει στο άρθρο του ο κ. Παναγιώτου.  Κάποιοι όμως φέρουν ποινικές ευθύνες ενώ κάποιοι άλλοι έχουν μάθει να παίρνουν δανικά χωρίς να τα επιστρέφουν.

Ο κάθε πρόεδρος Παναγιώτου θα τιμούσε τους ψηφοφόρους του εάν φρόντιζε να διορθωθούν αυτά τα απλά, χωρίς να επιχειρεί να φορτώσει στον απλό κόσμο τις ευθύνες των πραγματικών υπαίτιων. 

Ευρωεκλογές 2014

Έπρεπε τελικά να ζήσω για μισό αιώνα πριν πραγματικά καταλάβω την ιστορία που οι δάσκαλοι προσπαθούσαν να μου μάθουν στο σχολείο: Πως είναι δυνατό οι διάφοροι  ανώριμοι, απαίδευτοι, ανίκανοι και απατεώνες, αφού αναρριχηθούν  σε θέσεις εξουσίας, να δημιουργήσουν τόσες πολλές υποχρεώσεις και δυστυχία στον απλό κόσμο, ώστε να φαίνεται πως μόνο μια επανάσταση θα μπορούσε να δώσει πραγματική ελπίδα. Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές, οι επαναστάτες δεν είναι καλύτεροι από αυτούς που προσπαθούν να ανατρέψουν. Ακόμη, ότι όταν κάποιες παρατάξεις διαφωνούν έντονα, είναι, εν μέρη, και οι δύο λανθασμένες. Ιδιαίτερα όταν καραδοκούν εξωτερικές απειλές (βλέπε διχόνοια των Ελλήνων).

Σε αυτό τον τόπο γεννηθήκαμε με τη διαμάχη μεταξύ εθνικο-απελευθερωτών και κομμουνιστών. Αποδείχτηκαν και οι δύο λανθασμένοι και προκάλεσαν και οι δύο παρατάξεις τεράστιες συμφορές. Στη συνέχεια χωρίστηκαν σε ευρωλάγνους (η Ενωμένη Ευρώπη των ελεύθερων αγορών και της αλληλεγγύης και άλλων ψεύτικων υποσχέσεων) και αντιευρωπαϊστές (ΕΟΚ-ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο). Δεν θα ασχοληθώ με τους μικρότερους, οι περισσότεροι από τους οποίους πορεύθηκαν με την ονομαστική κατάληψη κάποιας παγκόσμιας τάσης (φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, πράσινοι) τελικά προκαλώντας περισσότερα προβλήματα στα θέματα που επικεντρώθηκαν τάχατες να υποστηρίξουν, αλλά που πραγματικό σκοπό είχαν την άσκηση επιρροής ή εξουσίας και το βόλεμα ημετέρων. Απόδειξη; Ο μακρύς χρόνος που παραμένουν στα αξιώματά τους.

Φυσικά οι αξιωματούχοι της Ενωμένης Ευρώπης δεν προέρχονται από άλλον πλανήτη. Είναι και αυτοί υποκριτές στον ανάλογο βαθμό. Καταρχήν, εφάρμοσαν πολιτικές που γνώριζαν ότι εξυπηρετούσαν περισσότερο τα συμφέροντα των βιομηχανικών χωρών μελών. Τα εμπορικά ελλείμματα της  Νότιας Ευρωζώνης και τα εμπορικά πλεονάσματα της Βόρειας, ήταν γνωστό ότι θα οδηγούσαν σε οικονομική κρίση. Να συμφωνήσουν όμως μια χώρα της Ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα, να κουρέψει χρέη της χωρίς να μεριμνήσουν για τις ενδεχόμενες καταστροφικές επιπτώσεις  των αποφάσεών τους, όπως την περίπτωση των Κυπριακών Τραπεζών και της Κυπριακής οικονομίας, αποτελεί ανεύθυνη, αν όχι εχθρική, πολιτική πράξη.

Οι Κύπριοι δεν πρόκειται να αλλάξουν τον κόσμο. Θα πρέπει να επικεντρωθούν πως να αλλάξουν τον τόπο τους, χωρίς να παρασύρονται από φρούδες υποσχέσεις. Η αλλαγή δεν πρόκειται να προέλθει από εκείνους που ενώ κατείχαν θέσεις ευθύνης και εξουσίας, άφησαν να παρθούν, στο βαθμό που τους αναλογούσε, απίστευτες αποφάσεις όπως ας πούμε π.χ. η κρατικοποίηση της Λαϊκής Τράπεζας έναντι  σχεδόν δύο δισεκατομμυρίων ευρώ, και το απίστευτο πάρτι καταχρήσεων που ακολούθησε. Ούτε από εκείνους που αποπροσανατόλιζαν την κοινή γνώμη από τα προβλήματα του τραπεζικού τομέα στο κρατικό μισθολόγιο ή υποστήριξαν την εισαγωγή τόσων ξένων  εργατών από τρίτες χώρες επειδή τάχατες δεν υπάρχουν Κύπριοι που να θέλουν να κάνουν τις δουλειές αυτές (χωρίς να διερωτούνται γιατί τέτοιες δουλειές χρειάζονται στην Κύπρο). Ούτε και οι απαιτούμενες λύσεις στα προβλήματα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να δοθούν με όλους αυτούς να κατέχουν τις θέσεις τους με τον τρόπο που τις κατέχουν (από κληρονομικότητα ή την γλοιώδη πίστη και αφοσίωσή τους στον εκάστοτε γυμνό βασιλιά). Φυσικά υπάρχουν και παλιότερες ιστορίες, όπως το χρηματιστήριο και την απαλλαγή των κερδών από τη φορολογία ώστε τάχατε να αναπτυχθεί η Κύπρος ως χρηματοοικονομικό κέντρο της υφηλίου, ή τις συνομωσίες για αλλαγή πολεοδομικών ζωνών και τον πλουτισμό των εμπλεκομένων.

Η καλύτερη συμβουλή που μπορώ να δώσω ενόψει των Ευρωεκλογών, τουλάχιστον στους νεότερους, είναι να ψηφίσουν ανθρώπους που δεν πρόκειται να αναπαραγάγουν το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα. Όχι στα κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή, όχι στους ανθρώπους που μεταλλάσσονται σε διαφορετικά σχήματα και παραλλάξεις με σκοπό κάποια προεδρία ή άλλο αξίωμα. Εκεί βρίσκεται η πραγματική ελπίδα, χωρίς να σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη αυτοί θα αποδειχθούν ορθές επιλογές. Είναι όμως κρίμα, να συνεχίζουν να ψηφίζονται εκείνοι που αποδείχτηκαν λανθασμένες επιλογές. Το πιο σημαντικό, θα δώσει το κίνητρο στους επίδοξους ευρωβουλευτές και άλλους εκλεγμένους αξιωματούχους να ασχοληθούν με την παραγωγή ορθών πολιτικών θέσεων, παρά την επίδειξη αφοσίωσης σε κλεπτοκρατικές πολιτικές παρατάξεις και αρχηγούς.

Προσωπική μου επιλογή, ο Τουρκοκύπριος Σενέρ Λεβέντ. Γράφει καθημερινά τις απόψεις του στην εφημερίδα Πολίτης, εδώ και πολλά χρόνια. 

Ο Αντρέας Ι. Οικονομίδης

Ο πατέρας μου, Αντρέας Οικονομίδης, συμπλήρωσε τον κύκλο της ζωής του και μας άφησε χρόνους στις 8.12.2013 σε ηλικία 86 ετών. Ο επικήδειος λόγος που ένιωσα την ανάγκη να συντάξω και εκφωνήσω, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εργασίες μου μέχρι σήμερα: Ο Αντρέας Οικονομίδης

Αιωνία του η μνήμη.