Όπως έγραψα και παλαιότερα η οικονομική κρίση αποτελεί μοναδική ευκαιρία για εξυγίανση του κράτους. Δυστυχώς, εκείνοι που έχουν την ευθύνη για να πάρουν
τις απαραίτητες αποφάσεις, πρώτιστα η κυβέρνηση, αλλά και η αντιπολίτευση,
αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και ερίζουν γύρω από τα προβλήματα χωρίς
να ασχολούνται με την ουσία: Πως να δώσουν τα σωστά κίνητρα σε αυτούς που επηρεάζονται
άμεσα (δημόσιους υπαλλήλους και κρατικούς αξιωματούχους) για να προσφέρουν καλύτερες
υπηρεσίες με χαμηλότερο κόστος. Αυτό δε με εκπλήσσει. Δεν είναι εύκολη υπόθεση
να λύσεις τα προβλήματα που εσύ ο ίδιος δημιούργησες με προηγούμενες αποφάσεις
σου. Χωρίς να αναμένω ότι θα αλλάξει
κάτι, καταθέτω για ακόμη μια φορά τις απόψεις μου: Οι μειώσεις μισθών και ωφελημάτων δε θα επιφέρουν οικονομική ανάπτυξη.
Αυτή είναι η δεύτερη φορά που καμία από τις δύο «ανεξάρτητες» εφημερίδες
στις οποίες συνήθως αποστέλλω άρθρα μου δεν με τίμησαν με τη δημοσίευσή του. Το
πρώτο μου άρθρο που δε δημοσιεύτηκε ήταν στις 18.1.2005: Τυχόν τελική συμφωνία στην προτεινόμενη επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης των δημοσίων υπαλλήλων στο 63ο έτος της ηλικίας, ως έχει, θα επιδεινώσει αντί να βελτιώσει την υφιστάμενη κατάσταση. Βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα για τα πράγματα που διαβάζουμε στις
εφημερίδες και το ρόλο τους στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
