Η ανθρωποκτονία και ο τραυματισμός αθώων συμπατριωτών μας, η καταστροφή του Ηλεκτροπαραγωγού Σταθμού Βασιλικού στις 11 Ιουλίου, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κυπριακή κοινωνία: Νεποτισμός και Αναξιοκρατία, Δεσποτισμός και Διαφθορά, Αυλοκολακεία, Αδιαφορία, Ανικανότητα, Ανευθυνότητα.
Πολλοί υπόλογοι, σε όλα τα επίπεδα, παριστάνουν τους αχάπαρους για τους λόγους που φέρουν ευθύνες, και οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί αποδίδουν την κριτική που δέχονται σε αλλότρια κίνητρα της αντιπολίτευσης που εποφθαλμιούν τις θέσεις εξουσίας τους. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι τόσο η αντιπολίτευση όσο και οργανωμένες περιθωριακές ομάδες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Αυτό όμως δεν αποτελεί άλλοθι για την κυβέρνηση και τους εμπλεκόμενους κρατικούς αξιωματούχους, για όσα έκαναν ή παρέλειψαν να πράξουν.
Με μια μικρή ελπίδα ότι αυτή τη φορά οι θυσίες δε θα πάνε χαμένες, καταθέτω τις δικές μου απόψεις: Η μόνη έντιμη πράξη, πρόεδρε, είναι πλέον το χαρακίρι.
Επικαιροποίηση 21.7.2011: Τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως πολλοί θα θέλαμε. Τα μασημένα λόγια της κυβέρνησης και των κρατικών αξιωματούχων αντί μιας καθολικής παραδοχής ευθύνης και μετάνοιας, οι εκδηλώσεις και τα χειροκροτήματα των υποστηρικτών του Προέδρου στο Προεδρικό με αφορμή την επέτειο της Τουρκικής εισβολής, έχουν εξαγριώσει τους αγανακτισμένους που συγκεντρώνονται κάθε βράδυ έξω από το Προεδρικό. Αυτό έδωσε την αφορμή στην μερίδα εκείνων με εθνικιστικές καταβολές να φωνάζουν συνθήματα που δεν έχουν καμιά σχέση με την ανικανότητα και ανευθυνότητα της τραγωδίας που μας κτύπησε. Κάποιος προψές, κτύπησε κάποιον άλλο επειδή δεν του άρεσε η στάση του όταν κάποιοι τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο. Κάποιος άλλος αυτοδιορισμένος οργανωτής επέμενε για πολλή ώρα ότι ο κόσμος θα έπρεπε να υπακούσει στις εντολές του και να κάτσει, αντί να στέκεται. Κάποιοι άλλοι παίρνουν το μικρόφωνο και βγάζουν τα απωθημένα τους. Το σίγουρο είναι ότι η σύναξη αυτή κινδυνεύει να εξελιχθεί σε οχλαγωγία και δίνει την αφορμή στα κομματόσκυλα της κάθε παράταξης να επιδιώξουν τους δικούς τους σκοπούς εκμεταλλευόμενοι τη γενική απαίτηση για παραίτηση της κυβέρνησης. Αυτά βέβαια βοηθούν και την κυβέρνηση που θέλει να βλέπει αντιπολιτευτικά κίνητρα και σκοπιμότητες στην όλη υπόθεση και να προβάλλει τον κίνδυνο επικράτησης τάχα φασιστικών και ακροδεξιών στοιχείων. Το πρόβλημα είναι, ότι η κομματικοποίηση της τραγωδίας, είναι και ο μόνος τρόπος να γλυτώσουν πολλοί ένοχοι. Οι αυλοκόλακες, ανίκανοι, ανεύθυνοι και διεφθαρμένοι, ξέρουν να ελίσσονται και να ανελίσσονται εξυπηρετώντας τους αλλότριους σκοπούς της κάθε κυβέρνησης. Για αυτό το λόγο άλλωστε, καταφέρνουν να προοδεύουν.
