Search This Blog

Sunday, September 25, 2011

Ο χειρότερος μας εχθρός


Η Κύπρος αποτελεί μια από τις πολύ λίγες χώρες που έχουν κατορθώσει να μειώσουν το χάσμα που τις χώριζε πριν από το Β Παγκόσμιο πόλεμο  με τις πλούσιες χώρες αυτού του κόσμου. Είναι ένα αξιοθαύμαστο επίτευγμα σε ένα κόσμο που η γενική τάση είναι να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Στην πορεία, οι Κύπριοι πολέμησαν για το δικαίωμα αυτοδιάθεσής τους, διχάστηκαν και πολέμησαν μεταξύ τους για τον προσδιορισμό της εθνικής τους καταγωγής, τις θέσεις εξουσίας και το μερίδιο της οικονομίας, ζήτησαν την επέμβαση ξένων στρατών για να επιβάλουν την άποψή τους στους υπόλοιπους συμπολίτες τους, έχασαν τη μισή Κύπρο στην Τουρκία, και αφού ανέκαμψαν οικονομικά εντάχθηκαν και επίσημα στην ομάδα των πλουσίων μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευροζώνης. Σήμερα, η οικονομική κρίση, η τραγωδία στο Μαρί, η εγκληματικότητα  και η διαφθορά, η στείρα πολιτική αντιπαράθεση, η ανάδειξη ημετέρων ανεξάρτητα ικανοτήτων και προσόντων, η αδιαφάνεια στις αποφάσεις, η αχρείαστη μυστικότητα και η ταυτόχρονη επιπολαιότητα στα θέματα καθορισμού της ΑΟΖ της Κύπρου και των ερευνών για υδρογονάνθρακες, μας ξαναθυμίζει την επανάληψη της ιστορίας: Ο χειρότερος μας εχθρός είναι ο εαυτός μας. Γιατί;

Thursday, September 8, 2011

Η απαξίωση των θεσμών

Ψες παρακολουθούσα από το χαζοκούτι τις προειδοποιήσεις του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ κ. Α. Κυπριανού προς τους πολιτικούς του αντιπάλους ότι η ανοχή των ύβρεων και της απαξίωσης του κόσμου εναντίον του Προέδρου και άλλων θεσμών θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα και στην απαξίωση των υπόλοιπων πολιτικών. Επιτέλους ο κ. Κυπριανού φαίνεται να έχει αντιληφθεί ότι οι αντιδράσεις και η απαξίωση του κόσμου δεν είναι καθοδηγούμενες από ακροδεξιά φασιστικά στοιχεία, ούτε ελέγχονται από την αντιπολίτευση. Εύχομαι ότι σύντομα ο κάθε κ. Κυπριανού, Γενικός Γραμματέας ή Πρόεδρος αυτού του τόπου θα αντιληφθεί τις δικές του ευθύνες και τους πραγματικούς λόγους για τη διάλυση των θεσμών, την οικονομική κρίση, την τραγωδία στο Μαρί και τη διατήρηση της κατοχής, ώστε να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για να αποφευχθεί ο κατήφορος προς το χάος...ξεκινώντας με την εκούσια αποχώρηση τους από τις θέσεις εξουσίας που κατέχουν. Μόνο έτσι, αν όχι με κάποιο άλλο θαύμα, θα μπορέσουν να προσφέρουν στον αγανακτισμένο πολίτη την ελπίδα ότι τα πράγματα μπορούν να αρχίσουν να γίνονται καλύτερα.

Σίγουρα αγαπητέ κάθε κ. Κυπριανού, ο σεβασμός και η ανοχή του κόσμου προς όσους εκπροσωπούν σήμερα τους θεσμούς δεν πρόκειται να βελτιώσει τα πράγματα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα μπορούσε να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν ώστε να περισώσει τους θεσμούς. Επέλεξε να μην το πράξει και να αποδώσει τις ευθύνες σε συνεργάτες που ο ίδιος διόρισε σε θέσεις εξουσίας και το σύστημα. Γιατί εσείς αναμένετε από τον κόσμο να σεβαστεί τους θεσμούς και το σύστημα;