Search This Blog

Sunday, October 12, 2014

Λανθασμένη η ομόφωνη απόφαση της κυβέρνησης και των κομμάτων για αναστολή των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού ως αντίδραση στις Τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ. Λανθασμένη και η στρατηγική της κυβέρνησης για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Για μια ακόμη φορά στην ιστορία του Κυπριακού κράτους, ο πολιτικός κόσμος της Κύπρου, σχεδόν ομόφωνα, οδηγεί τον τόπο σε αδιέξοδα. Η εισβολή, τα εγκλήματα πολέμου, η εθνική κάθαρση και η συνεχιζόμενη κατοχή του 40% της Κύπρου δεν ήταν αρκετή για να σταματήσει η Κύπρος να συνομιλεί με τους Τουρκοκυπρίους. Ούτε η ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ», η αναγνώρισή της από την Τουρκία και οι συνεχιζόμενες καθημερινές προσπάθειες διεθνούς αναβάθμισης και αναγνώρισης του ψευδοκράτους από τότε. Ούτε και η συνεχιζόμενη μη αναγνώριση και αμφισβήτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία. Ούτε και οι ενστάσεις και διεκδικήσεις της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ που κατατέθηκαν επίσημα στον ΟΗΕ. Έπρεπε η Τουρκία να εκδώσει ακόμη μία ναυτική οδηγία εντός της Κυπριακής ΑΟΖ για να αποφασίσουν οι πάνσοφοι ηγέτες ότι ξεχείλισε το ποτήρι και πρέπει να ανασταλούν οι συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού. Δεν μας αρκούσαν οι προηγούμενες δηλώσεις ξένων δυνάμεων ότι η Κύπρος έχει το δικαίωμα να αξιοποιεί την ΑΟΖ της. Θέλουμε περισσότερη υποστήριξη.

Και τώρα τι; Τι αναμένουμε ότι θα γίνει σε μια περίοδο που οι δυτικές δυνάμεις παρακαλούν την Τουρκία να εμπλακεί ενεργά για την καταπολέμηση της απειλής  των τζιχατιστών του «ισλαμικού κράτους»; Η Τουρκία έχει τα σχέδιά της όταν προκαλεί. Εμείς έχουμε όταν αντιδρούμε; Η Τουρκία επεδίωκε να έχει λόγο στις αποφάσεις αξιοποίησης της Κυπριακής ΑΟΖ, ενώ δεν είχε. Η αναστολή των συνομιλιών θα αυξήσει ή θα μειώσει τις επιδιώξεις της Τουρκίας; Συνεννοηθήκαμε με οποιονδήποτε από τους «φίλους» μας πριν αποφασίσουμε;

Το επιχείρημα ότι ούτως ή άλλως οι συνομιλίες οδήγησαν διαχρονικά σε υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς χωρίς αποτέλεσμα είναι άσχετο. Οι διαχρονικές όμως υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς κατά τις συνομιλίες, χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα, οφείλονται στις ίδιες λανθασμένες νοοτροπίες και ψευδαισθήσεις. Όπως και οι νοοτροπίες που οδήγησαν τις Κυπριακές τράπεζες να συνεισφέρουν τεσσερισήμισι δισεκατομμύρια ευρώ για τη διάσωση της χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας.

Λανθασμένη είναι και η στρατηγική της κυβέρνησης για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων εκ του αποτελέσματος.  Τρία χρόνια μετά την ανακάλυψη ενός σημαντικού κοιτάσματος που μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες της Κύπρου για δεκαετίες αυτό παραμένει αναξιοποίητο, καθηλωμένο από τη μεγαλομανία διαδοχικών κυβερνήσεων και την πιστή αφοσίωση  τεχνοκρατών  στους πολιτικούς τους ευεργέτες.


Η λύση: Υπομονή. Τα πράγματα δεν πρόκειται να βελτιωθούν σύντομα. Εκφράστε τη δυσαρέσκεια σας  και δώστε με τη ψήφο σας ευκαιρίες σε νέους υποσχόμενους ηγέτες που δεν προέρχονται από το πολιτικό κατεστημένο της διαφθοράς και της συναλλαγής. Προπαντός, σταματήστε να τους ζητάτε χάρες. Γιατί αυτός είναι ο τρόπος που έχουμε γίνει όλοι συνυπεύθυνοι.