Search This Blog

Friday, February 3, 2017

31.1.2017, Τμήμα Πρώτων Βοηθειών, Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας

Τρίτη 31.1.2017. Χρειάστηκα τη φροντίδα του τμήματος πρώτων βοηθειών για ένα σχετικά απλό αλλά επείγον περιστατικό. Έκανα εγγραφή στις 11:00, κλήθηκα για εξέταση στις 15:00, χρειάστηκε ένα υπερηχογράφημα που έγινε στις 18:30 και απολύθηκα με συστάσεις και φαρμακευτική αγωγή στις 19:30. Οκτώμισι ώρες! Άλλαξα δύο βάρδιες. Ο κόσμος πολύς, ταλαιπωρημένος, αγανακτισμένος. Οι γιατροί και το προσωπικό λίγοι. Τα μέσα λειψά και περιορισμένα.

Δεν χρειάζομαι ακόμη συχνή ιατρική φροντίδα. Οπλίστηκα με υπομονή και τη διάθεση να μοιραστώ την κοινή ταλαιπωρία.  Διάβασα περιμένοντας ολόκληρο το τελευταίο τεύχος του Economist, λέξη προς λέξη. Στο χώρο υπάρχει και δωρεάν ασύρματη σύνδεση με το διαδίκτυο. Διάβασα και απάντησα σε κάποια ηλεκτρονικά μηνύματα με τη βοήθεια του κινητού τηλεφώνου. Άκουσα τον αγανακτισμένο κόσμο να διαμαρτύρεται  σε τέσσερις διαφορετικές γλώσσες.

Κάποιοι δεν άντεξαν. Φώναξαν, σηκώθηκαν, έφυγαν. Η ανακοίνωση στον τοίχο: κοροϊδία. Με κτύπησε ξαφνικά η διαπίστωση ότι ποτέ στα 55 μου χρόνια δε θυμάμαι να είδα κάποιον από αυτούς που εμφανίζονται στις τηλεοράσεις να συζητούν για τη δημόσια υγεία, να περιμένει τη σειρά του στα νοσοκομεία.  Θυμάμαι μόνο κάποιους από αυτούς να κυκλοφορούν κάποτε με τη συνδοδία τηλεοπτικών φακών και δημοσιογράφων. Ρώτησα: Καλά, οι βουλευτές δεν χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία. Η απάντηση απλή: βεβαίως και τα χρησιμοποιούν, τόσο οι ίδιοι όσο και οι φίλοι ή γνωστοί τους. Τα τηλεφωνήματα δεν σταματούν. Απλά, δεν περιμένουν στη σειρά.

Η επιβολή τελών δε φαίνεται να είχε ουσιαστική επίδραση στην αποσυμφόρηση του Νοσοκομείου. Παλαιότερα, ξεμπέρδευες από τις πρώτες βοήθειες σε τρεις-τέσσερις ώρες. Όχι μόνο όμως επέβαλαν τέλη, αλλά περιόρισαν και τα μέσα για τη φροντίδα του κόσμου. Πολλοί καλοί γιατροί έχουν ήδη φύγει από τα δημόσια νοσοκομεία.

Τα προβλήματα στα νοσοκομεία, ή της δημόσιας υγείας, ή ακόμη της δημόσιας ζωής, δεν πρόκειται να λυθούν από τους εκείνους που δεν έχουν ποτέ μοιραστεί την ταλαιπωρία του απλού κόσμου.